محمود قاسمی در گفت و گو با پایگاه خبری حیات اذعان کرد: از پانزده سال پیش اختراع در حوزه های مختلف صنعتی، الکترونیک، شیمیایی، شیلات و تجهیزات پزشکی را شروع کردم. در سال های اول نمی دانستم که دستاوردهای من جزو اختراعات محسوب می شود، حتی اصلا نمی دانستم اختراع چیست که بخواهد مورد حمایت و استقبال مسئولان و جامعه قرار بگیرد. اما با توضیحات یکی از همکاران از ساختار ثبت اختراع باخبر شدم و پای در این مسیر گذاشتم.

این جانباز 25 درصد در خصوص اولین اختراع خود توضیح داد: اولین اختراع من کارواش دستی قابل حمل بود. طوری که دسته ای همانند دسته بازی آتاری داشت و با یک فرچه توپی فشنگی و دو منبع آب و مایع در قسمت‌های چپ و راست دستگاه، می شد با نیم لیتر آب اقدام به شست و شوی خودرو کرد.

قاسمی با گلایه از عدم حمایت‌ سازمان ها و دستگاه های مربوطه از مخترعین گفت: در آن زمان وقتی من کارواش دستی قابل حمل را به ثبت رساندم حتی نمی دانستم چگونه باید طرح خودم را ارائه دهم. متاسفانه در دستگاه های اجرایی و صنعتی حتی یک نفر هم از فعالیت های من حمایت نکرد.

این مخترع جانباز با بیان این که در دوران نوجوانی و جوانی به دنبال اشتغال زایی بوده است اذعان کرد: همیشه فکر اشتغال زایی و کارآفرینی را در سر می‌پروراندم و جز خدمت به چیز دیگری فکر نمی کردم. در دوران جنگ هم با همین نگاه خدمت رسانی و انجام وظیفه، راهی جبهه شدم. بعد از دوران جنگ با همین نیت وارد بازار کار شدم اما کسی متوجه حضور ما نشد حتی با این که بارها و بارها برای حمایت از طرح های خود به مراکز و دستگاه های مختلف رجوع کردم.

قاسمی با اعلام این که اتلاف وقت از سوی مسئولان برای تولیدکنندگان کشنده است، تصریح کرد: امروز برای ثبت اختراع وقتی شما مراجعه می کنید باید پروسه طولانی را طی کنید تا بتوانید محصول اختراعی خود را از فیلترهای مختلف با هزینه های گوناگون عبور دهید تا بتواید به ثبت برسانید. این تازه ابتدای ماجراست. چرا که برای تولید انبوه اختراع خود نیاز به حمایت‌ های مالی دارید که در این زمینه آنقدر موانع پیش روی شما می‌ گذارند که از درخواست خود پشیمان می شوید.

وی ادامه داد: در ساده ترین نوع ممکن وزارت صنعت، معدن و تجارت برای پرداخت وام به شما اعلام می کند که باید ابتدا زمینی را در یکی از مراکز صنعتی خریداری کنید تا آنها بدانند محل استقرار و کارگاه تولیدی شما کجاست. این در حالی است که با وجود قیمت های نجومی در سطح بازار برای خرید یک قطعه زمین و یا یک ملک برای کارگاه تجاری و تولیدی نمی توان شرایط وزارت صنعت را اجرایی کرد. وزارت صنعت بر این باور است که تمامی فعالیت های انجام شده بر روی یک محصول تولیدی باید در یک کارخانه و یا یک کارگاه انجام شود در حالی که همین اقدام سبب خواهد شد تا چند استاد کار خارج از کارخانه احداثی بیکار شوند.

عضو انجمن مخترعان تصریح کرد: برای خرید تجهیزات مورد نیاز یکی از اختراعاتم به چین سفر کردم. در آنجا به راحتی می‌توانستم در هر قسمتی از شهر قطعات مورد نیازم را خریداری کنم و جایگاه هر صنفی مشخص بود. در حالی که در همین شهر تهران برای سفارش و یا خرید یک قطعه باید تمام شهر و حومه را بگردیم تا بتوانیم قطعه مورد نیاز را با استانداردهای لازم و هچنین قیمت مناسب تهیه کنیم.

قاسمی تاثیر تحریم‌ها و افزایش قیمت دلار را در به وجود آمدن رکود اقتصادی بهانه خواند و گفت: متاسفانه مسئولان با چنین دیدگاهی سعی می کنند اشتباهات و ناتوانی خود را توجیه کنند. امروز در داخل کشور مخترعینی داریم که با کمترین حمایت ممکن می توانند دست به کارهای بزرگ بزنند. باید به توانمندی های داخلی توجه شود تا بتوانیم از گردنه تحریم ها عبور کنیم و الا چشم داشتن به خارج از کشور دردی از ما دوا نمی کند.

این جانباز دوران دفاع مقدس در خصوص وام های ارائه شده از سوی دستگاه های مختلف اذعان کرد: امروز برای تولید یک محصول، نیاز به حدود یک میلیارد تومان هزینه است وقتی به دستگاه های اجرایی مراجعه می کنید آنها نهایتا برای دریافت تسهیلات شما را به بانک معرفی می کنند. اما بانک برای پرداخت وام اعلام می کند که شما در بهترین شرایط باید بیست درصد از وام درخواستی را به عنوان ودیعه در اختیار بانک بگذارید تا به شما وام دهند.

وی در پایان با تقدیر از مرکز دانش پژوهان بنیاد شهید و امور ایثارگران به خاطر برخی همکاری ها، نسبت به تعیین بهره های مختلف از سوی بانک ها ضمن ابراز نارضایتی تصریح کرد : این که هر بانکی برای خودش بهره های مختلفی را تعیین کرده است موجب می شود تولید کننده قید کار و تولید را بزند. حال اگر بخواهید خودتان بدون معرفی دستگاهی برای دریافت وام مراجعه کنید بانک اعلام می کند برای دریافت 200 میلیون تومان وام باید 300 تا 400 میلیون تومان سند ملکی در اختیار آنها قرار دهید. با وجود این شرایط چقدر امکان دارد تولید محصول بومی وجود دارد و نهایتا همین مسایل و مشکلات است که سر راه مخترعان قرار می گیرد و باعث سرد شدن انان از ادامه راهشان می شود.